8 lutego 2022 przez GoldBroker.pl
Narodowy Bank Polski wprowadza 9 lutego 2022 roku dwie monety z serii Skarby Stanisława Augusta z wizerunkiem króla Jana III Sobieskiego – srebrną o nominale 50 zł i złotą o nominale 500 zł.
Jan Sobieski urodził w 1629 roku się jako młodszy syn Jakuba, kasztelana krakowskiego i Zofii Teofili z Daniłowiczów, w Olesku na terenie Rusi Czerwonej. Wraz ze swoim o rok starszym bratem Markiem uzyskał wszechstronne wykształcenie. Był poliglotą biegle władającym językiem łacińskim, francuskim i niemieckim oraz komunikacyjnie włoskim, tureckim, tatarskim, greckim i hiszpańskim. Po studiach na Akademii Krakowskiej i po ponad 2 letniej podróży po Europie podjął się służby wojskowej. Toczył walki z powstańcami Chmielnickiego, brał udział w wojnach z Moskwą, Kozakami, Tatarami, Turcją i Szwedami. W roku 1668 został hetmanem wielkim koronnym. Do jego największych zwycięstw wojennych zalicza się bitwę pod Chocimiem (w roku 1673) oraz odsiecz Wiednia w roku 1683. Pomimo odnoszonych sukcesów na arenie wojskowej, nie udało mu się zreformować ustroju politycznego w Polsce i silnej opozycji magnackiej.
Ożenił się z Marią Kazimierą de la Grange ďArquien potocznie zwaną Marysieńką, z którą miał ośmioro dzieci.
Jan Sobieski był mecenasem sztuki i literatury oraz wspierał uczonych. Zmarł w 1696 roku.
Narodowy Bank Polski w 2022 roku wyemituje 20 monetę z serii Skarby Stanisława Augusta upamiętniająca króla Jana III Sobieskiego. Za projekt monet odpowiadał duet utalentowanych projektantów Anna Wątróbska-Wdowiarska i Robert Kotowicz.
Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 50 zł została wybita ze srebra o próbie 999 i wadze 62,2 gramów. Nakład został ograniczony do 5000 sztuk.
Złota moneta kolekcjonerska o nominale 500 zł wyprodukowana jest ze złota o próbie 999 i wadze 62,2 gramów. Planowany nakład to tylko 600 sztuk. Na rewersie monet uwidoczniono popiersie króla na podstawie obrazu Marcella Bacciarellego.
Na awersie umieszczono tekst (w tłumaczeniu): Obrany Roku Pańskiego 1674 dnia 20 maja, koronowany Roku Pańskiego 1676 dnia 2 lutego, jako poddany [króla Michała] pobił Turków pod Chocimiem, jako król zwyciężał tychże, uwolnił Wiedeń od oblężenia, znamienity męstwem, wykształceniem i wymową, jako poddany był uczestnikiem wewnętrznych zamieszek, jako król dręczony był tym samym nieszczęściem. Umarł w Wilanowie Roku Pańskiego 1696, mając lat 72, w 22. roku panowania, dnia 17 czerwca.